Historia marki Ibanez rozpoczęła się w 1954 r., kiedy Harry Rosenbloom otworzył w miasteczku Bryn Mawr w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych sklep muzyczny. Z powodu boom'u muzycznego, który miał miejsce po II wojnie światowej nie mógł sprostać dużemu zapotrzebowaniu na instrumenty, w związku z czym otworzył własną firmę zajmującą się produkcją gitar – Elger Guitars. Firma ta wyprodukowała małą ilość gitar do roku 1965 kiedy to Harry Rosenbloom zdecydował się zostać oficjalnym importerem i dystrybutorem firmy Hoshino Gakki na rynku amerykańskim. Po wojnie artykuły produkowane w Japonii miały w USA opinię produktów o bardzo niskiej jakości. Aby wejść na tak trudny rynek firma Hoshino Gakki przyjęła nazwę Ibanez, będącą nazwą hiszpańskiego producenta gitar przejętego przez tę firmę w 1964 r.

Hoshino Gakki w 1971 r. wykupiła Elger Guitars i zmieniła jej nazwę na Ibanez U.S.A. Od tej pory zarówno siedziba firmy, jak i centrum dystrybucji i kontroli jakości mieszczą się w Bensalem w Pensylwanii.

Na początku lat 70. firma zaczęła produkować repliki gitar znanych marek jak na przykład Gibson, Rickenbacker czy Fender. Przez zastosowanie mniej kosztownych materiałów i wprowadzeniu większej automatyzacji w produkcji Ibanez był dla nich tańszą alternatywą, co spowodowało stopniowe zdobywanie przez firmę niszy na rynku.

W 1978 r. firma rozpoczęła produkcję gitar według własnych projektów.

Dzięki wprowadzeniu takich rozwiązań jak zróżnicowane kształty gitar, indywidualnie dobierane przetworniki czy ciensze chwytnie gitary Ibanez zdobyły popularność wśród muzyków grających heavy metal. Ibanez współpracował również z muzykami tworząc gitary na podstawie ich indywidualnych upodobań i preferencji.

Na Ibanezach grają m.in.: Mick Thomson[1], Reginald "Fieldy" Arvizu[2], Mårten Hagström[3], Joe Satriani[4] i Steve Vai[4].