Opowieść o życiu, filmach i polskiej recepcji Wernera Herzoga. Czy Herzog jest ostatnim artystycznym kontynuatorem niemieckiego romantyzmu? Jaki jest jego stosunek do rewolucji 1968? Czym różni się według niego prawda od faktu i jakie ma to znaczenie dla filmu dokumentalnego? Maria Janion opowiada Kazimierze Szczuce, w jaki sposób filmy Herzoga stały się tematem jej słynnego gdańskiego seminarium. Piotr Kletowski mówi o projekcie ukrytym w filmach Herzoga z Klausem Kinskim. Artur Żmijewski wyciąga Herzoga z kina, a Benjamin Noys interpretuje słynną bijatykę między Herzogiem a Kinskim jako sprzeczkę filozoficzną. Kamera to narzędzie poznawcze. Zadajesz pytanie, czekasz na odpowiedź, a rzeczywistość jej udziela. Kamera jest pośrednikiem - ona widzi i zapisuje tę odpowiedź. Herzog ma niezwykły, zwrotny kontakt z rzeczywistością, bo ona wie, że on czeka na jej odpowiedź. Artur Żmijewski (fragment książki)