OPIS:
 

Prezentowana praca jest próbą opisania zjawiska granicy, soczewką umożliwiającą jej opis - jest literatura. Zdaniem redaktorów tomu, "Tekst literacki, zagęszczając w swym wnętrzu rzeczywistość, sprzyja ujawnianiu się różnorodnych rodzajów granic (ontologicznych, religijnych, etycznych, kulturowych), umożliwiając ich opis i interpretację."

Książka została podzielona na dwie części. W pierwszej z nich, zatytułowanej "Wiek XIX", znalazły się artykuły dotyczące wybranych utworów Juliusza Słowackiego, twórczości Józefa Bogdana Dziekońskiego, tzw. wierszy "przedświtowych"Zygmunta Krasińskiego oraz częstej w literaturze polskiej metafory tańca .

W części drugiej, zatytułowanej "Wiek XX", zamieszczono teksty poświęcone: przeciwieństwu dekonstrukcji Derridy i konstruktywizmu Luhmanna; twórczości Bolesława Leśmiana, Brunona Schulza i Tadeusza Kantora, a także Mirona Białoszewskiego; dzienników okresu PRL-u; prozy Alejo Carpentiera i Carlosa Fuentesa; utworowi "Smuga cienia"Josepha Conrada-Korzeniowskiego, wierszom Wisławy Szymborskiej, Adama Zagajewskiego, Bronisława Maja i Wacława Oszajcy. Jeden z tekstów stanowi refleksję na temat genologicznych granic eseju, a inny - przesuwania granic szczerości autobiograficznej wypowiedz