|
|
Autor:Paweł Zyzak
Wydawca:Zysk
Rok wydania:2011
Okładka:miękka
Wymiary:165 x 235
Ilość stron:560
ISBN:[zasłonięte]978-8306-916-7
Cena detaliczna:49 zł
PRZEWIDYWANA DATA PREMIERY 22 LISTOPADA 2011.Sprzedażą i wysyłka po tej dacie.
|
Opis:Autor głośnej biografii Lecha Wałęsy, laureat Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza
Nowa książka Pawła Zyzaka jest wycinkiem z jego osobistych przeżyć między rokiem 2008, kiedy zasłynął swą biografią Lecha Wałęsy, a rokiem 2010, kiedy emocje wokół publikacji dopiero dogasały. Książka jest krótką historią IPN w momencie, gdy Instytut na skutek działań obozu rządzącego przeszedł zasadnicze zmiany, które na trwałe zmieniły jego oblicze. Książka „słynnego magistra” jest wreszcie kontynuacją losów Lecha Wałęsy, uzupełniających jego książkową biografię. Autor przypomina zapomniane fakty z życia Wałęsy, dostarcza nam wiedzy o sposobie myślenia polskiego noblisty, o źródłach jego decyzji oraz przypomina i zestawia jego dokonania, znajdując dla nich wspólny mianownik.
Politycy i uczeni o pierwszej książce Pawła Zyzaka Lech Wałęsa. Idea i historia oraz o samym autorze:
„...on śmierdzi z kilometra, śmierdzi fałszem, śmierdzi bezczelnością, chamstwem. Ja mówię, faszyzm to mało. Bezpieka to mała sprawa”.
Lech Wałęsa – noblista, były prezydent RP
„…można mechanizmami też prawnymi starać się wymusić na IPN-ie, żeby dopuszczał w większym stopniu historyków spoza… zaklętego kręgu ludzi o radykalnych poglądach”.
Bronisław Komorowski – prezydent RP
„…praca magisterska… nie była pracą magisterską tylko paszkwilem i politycznym atakiem…”
Donald Tusk – premier RP
„Jest...Zyzak dzieckiem IPN i [Janusza] Kurtyki zgrabnie pływającym w potoku łajna…”
Tomasz Lis – dziennikarz (aktualnie TVP)
„Książka Pawła Zyzaka pozostanie na zawsze ważnym świadectwem czasów ograniczania swobody wypowiedzi, a nawet naukowych poszukiwań w III Rzeczpospolitej. Jest ona również zapisem społecznej choroby, której charakterystycznym objawem jest »abdykacja rozumu«. Co najsmutniejsze choroba ta dosięgła przede wszystkim środowiska opiniotwórcze i intelektualne – dziennikarzy, naukowców i artystów”.
Sławomir Cenckiewicz
|
|
|
