Wiedza, postrzegana jako kapitał, wymaga odpowiedniego zarządzania odwołującego się do rozwiązań systemowych, wykorzystujących współczesne technologie komunikacyjne, które tworzą dedykowane systemy jej organizacji (SOW). W ramach budowanych systemów SOW definiowane są wszelkiego rodzaju niezbędne narzędzia organizowania informacji, które umożliwiają zarządzanie skodyfikowaną w różnych środowiskach sieciowych wiedzą formalną, w tym w szczególności internetowych serwisach informacyjnych, systemach informacji przestrzennych (GIS) czy innych bazach danych, które wykorzystywane są do różnych celów.
Potrzeba tworzenia tego rodzaju systemów organizacji wiedzy jest koniecznością wynikającą z informacyjnego nadmiaru niewyselekcjonowanych i nieprzetworzonych danych i informacji, które przytłaczają w swojej masie przeciętnego ich odbiorcę. Odszukanie np. w Internecie wiarygodnych informacji, niezbędnych przy wykonywaniu określonych zadań, jest przy tym czasochłonne i obarczone poczuciem trudnej do zdefiniowania niepewności, odniesionej do jakości i kompletności pozyskanych tym sposobem danych i informacji.
W tworzonych systemach wykorzystywane są różnorodne narzędzia, poczynając od stosunkowo prostych list terminów, poprzez taksonomie, schematy klasyfikacyjne i kategoryzacje, tezaurusy, ontologie, sieci neuronowe czy inne tego rodzaju modele.
W książce przedstawiono m.in. zagadnienia związane z możliwością opisu świata rzeczywistego za pomocą wybranych modeli baz danych, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu ich reprezentacji w modelach pojęciowych, wybrane zagadnienia dotyczące właściwości danych przestrzennych, sposoby klasyfikowania obiektów przestrzennych, a także istotny problem niepewności dotyczący przetwarzania danych geoinformacyjnych, związanych z reprezentacją poszczególnych encji świata rzeczywistego w modelach konceptualnych z wykorzystaniem systemów GIS.
Z uwagi na interdyscyplinarny charakter, książka adresowana jest do każdego, kto interesuje się tematyką dotyczącą analizy danych przestrzennych i zastosowaniami praktycznymi geoinformatyki, a w szczególności tworzeniem systemów organizacji danych i wiedzy oraz zarządzania nimi z wykorzystaniem narzędzi geoinformacyjnych. Może być ona przydatna w pogłębieniu wiedzy w zakresie teoretycznych podstaw budowy modeli baz danych, umożliwiających pozyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie, analizę, interpretacje i udostępnianie danych geoprzestrzennych, stanowiących reprezentację opisywanego świata rzeczywistego.