Ta sytuacja powtarza się od wieków: wybucha wojna, wojska najeźdźcze zajmują obce terytorium, w sposób nieunikniony dochodzi do grabieży i gwałtów, żołnierze płodzą dzieci z kobietami okupowanego kraju. Jednakże oprócz tych nacechowanych okrucieństwem i przymusem aktów seksualnych zdarza się też, że podczas wojny - tak jak w czasach pokoju - mężczyzna i kobieta, stojący po przeciwnych stronach frontu, zakochują się w sobie. Budzi się między nimi uczucie, na które, jako wrogowie, nie powinni sobie pozwolić. Dzieci będące owocem takich związków najczęściej są przez rodaków wyrzucane poza nawias społeczeństwa. A państwo najeźdźcze nie postrzega ich jako legalnych potomków własnych żołnierzy i nie uznaje za swych obywateli. Istnienie tych dzieci jest echem przeszłości, przypomina zakończoną wojnę, okres, o którym wszyscy chcieliby jak najszybciej zapomnieć.