Akwarelista, przedstawiciel starszej generacji Młodej Polski. Wykształcony w Krakowie i Monachium, odbył wiele artystycznych podróży. W 1866 przebywał u Radziwiłłów w Nieświeżu, a 1886-95 pracował w Berlinie na dworze przyszłego cesarza Wilhelma II. w 1895 został dyrektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w 1900 zreorganizował ją do rangi akademii.
Wierny realizmowi, wzbogaconemu o doświadczenia impresjonizmu, pozostawał bliski tradycji polskiego malarstwa krajobrazowego. Rozpocząwszy od scen z polowań nieświeżskich, które dały mu wieloletni i wiodący zasób motywów, poprzez studia lasów, rozlewisk, ośnieżonych potoków z Litwy i Polesia, w późniejszym okresie malował krajobrazy z Beskidu Śląskiego, z elementami rodzimej architektury.