Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

Dramaturgia praktyczna. Polska sztuka aktorska XIX

02-06-2012, 15:25
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Cena kup teraz: 14 zł     
Użytkownik jolko3
numer aukcji: 2286343477
Miejscowość Wrocław
Wyświetleń: 7   
Koniec: 18-05-2012 11:04:29

Dodatkowe informacje:
Stan: Nowy
Okładka: miękka
Rok wydania (xxxx): 2005
Kondycja: bez śladów używania
Język: polski
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha

SERDECZNIE ZAPRASZAM DO ZAKUPU KSIĄŻKI

Dramaturgia praktyczna. Polska sztuka aktorska XIX wieku w piśmiennictwie teatralnym swej epoki

książka jest w środku nowa okładka trochę pozaginana

Termin Dramaturgia praktyczna, zapożyczony od Emila Derynga, oznacza zbiór praktycznych zasad i rad przydatnych w rozwiązywaniu codziennych problemów pracy aktorskiej. Kosiński podejmuje próbę zrekonstruowania ogólnych reguł kształtujących obraz polskiego aktorstwa w XIX wieku. Przedmiotem analizy są świadectwa pisane epoki – przede wszystkim recenzje oraz podręczniki sztuki aktorskiej pochodzące z trzech wówczas najważniejszych ośrodków polskiego życia kulturalnego – Warszawy, Krakowa i Lwowa. Zachowując układ diachroniczny, praca przedstawia w sześciu częściach dziewiętnastowieczne sądy na temat przebiegu procesu pracy nad rolą, począwszy od wymagań związanych z predyspozycjami do wykonywania zawodu, a na sposobach scenicznego użycia głosu, mimiki, charakteryzacji, kostiumu kończąc. Plastyczny język Autora, anegdotyczny ton narracji oraz stare fotografie aktorów – sław tamtej epoki – sprawiają, że publikacja Kosińskiego jest lekturą nie tylko dla teatrologów, lecz wszystkich pragnących zagłębić się w klimat ówczesnego barwnego świata artystycznego. Książka stanowi kontynuację poszukiwań badawczych, których filozoficzne podstawy zostały sformułowane w pozycji z 2003 roku „Sztuka aktorska w polskim piśmiennictwie teatralnym XIX wieku” – główne problemy. Autor konsekwentnie pozostaje w kręgu światopoglądu teatralnego epoki, która go fascynuje, widząc w sztuce aktorskiej XIX wieku odrębną „wielką konwencję”.
ZAPRASZAM NA POZOSTAŁE MOJE AUKCJE