Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

DESCARTES KARTEZJUSZ ZARZUTY I ODPOWIEDZI

19-01-2012, 15:16
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Cena kup teraz: 9 zł     
Użytkownik zima1942
numer aukcji: 1999911057
Miejscowość giżycko
Wyświetleń: 8   
Koniec: 14-01-2012 14:12:38
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha


ZARZUTY I ODPOWIEDZI PÓŹNIEJSZE
TŁUMACZENIE: JERZY KOPANIA
Rene Descartes. Kartezjusz
 

Format: 158x230
Ilość stron: 126
Oprawa: miękka
Stan: nowa

Przed oddaniem do druku Medytacji o pierwszej filozofii Descartes rozsyłał kopie rękopisu, głównie za pośrednictwem o. Mersenne’a, wielu osobom z prośbą o opinie. Otrzymane uwagi oraz swoje na nie repliki oddał do druku razem z tekstem właściwym i odtąd stanowią one, jako tzw. Zarzuty i odpowiedzi, integralną część Medytacji. W wydaniu pierwszym z 1641 r. znalazło się sześć zarzutów i odpowiedzi, w wydaniu drugim, które ukazało się w maju 1642 r., doszły jeszcze jedne oraz list Descartes’a do o. Dineta.
Oczywiście dyskusja nad treściami dzieła rozwijała się i w bogatej korespondencji Descartes’a znajdujemy wiele fragmentów polemicznych. Jednak niektóre listy są w intencji ich autorów świadomą kontynuacją dyskusji, można je więc uważać za ciąg dalszy Zarzutów i odpowiedzi. W szczególności należą do nich listy zamieszczone w niniejszym zbiorze, który ze względów praktycznych opatrujemy tytułem Zarzuty i odpowiedzi późniejsze. List anonimowego Hyperaspistesa jest kontynuacją Zarzutów piątych, postawionych przez Pierre’a Gassendiego (1[zasłonięte]592-16), a jednocześnie zapowiada kolejne repliki Gassendiego wydane przez niego w dziele Disquisitio metaphysica. Dwa listy Antoine’a Arnaulda (1[zasłonięte]612-16) stanowią dalszy ciąg Zarzutów czwartych jego autorstwa. Trzy listy Henry’ego More’a (1[zasłonięte]614-16) nie mają wprawdzie bezpośredniego odniesienia do wcześniejszych Zarzutów, jednak należy je uznać za swoiste dopełnienie Zarzutów trzecich, postawionych przez Thomasa Hobbesa,
wobec którego Henry More i jego środowisko filozoficzne pozostawało we wrogiej opozycji.