Opis 

    To niepowtarzalne wydawnictwo wzięło się z odnalezionego po latach maszynopisu napisanego przez Andrzeja Bonarskiego oraz jego serdecznego przyjaciela Stanisława Staszewskiego. Pierwszy autor Andrzej Bonarski jest postacią ze wszech miar ciekawą. Zasłynął, jako pisarz, między innymi, współtworzył z Andrzejem Kondratiukiem scenariusz do kultowej polskiej komedii pt. „Hydrozagadka”. Drugi twórca, Stanisław Staszewski to legendarny warszawski, później także paryski bard, autor wielu piosenek, wierszy, prac plastycznych, a prywatnie ojciec jednego z najbardziej znanych polskich piosenkarzy, Kazika Staszewskiego.
    Utwór nosi tytuł „Czarna Mańka” i stanowi pewnego rodzaju pomost pomiędzy klasyczną powieścią, a scenariuszem filmowym. Akcja toczy się w przedwojennej Warszawie w środowisku drobnych łotrzyków, złodziejaszków i dam do towarzystwa. Jedną z nich jest właśnie tytułowa „Czarna Mańka”, która w wyniku splotu wielu niesłychanych wydarzeń zakochuje się ze wzajemnością w pewnym wysoko urodzonym mężczyźnie.            Książka barwnie opisuje klimat tamtych czasów, napisana jest pięknym, stylizowanym językiem i, co bardzo ważne, została zilustrowana przez samych autorów niesamowitymi kolażami ze starych, przedwojennych reklam, co połączone z niebanalną oprawą graficzną nadaje książce niepowtarzalny klimat.

Recenzja książki: Stanisław Staszewski, Andrzej Bonarski, "Czarna Mańka"

Ballada o płomiennym romansie

"Panie i panowie! Za chwilę rozegra się przed Wami straszliwy dramat miłości, zdrady i śmierci. Osoby starsze, wrażliwe i młodzież do lat 7 prosimy o opuszczenie sali. Kasa zwraca pieniądze” – tak zaczyna się ballada o płomiennym romansie Czarnej Mańki i kasiarza Hrabiego. Zakończona tragicznie, jak historia Romea i Julii, i jak ona unieśmiertelniona w opowieści. Rzecz powstała w latach 70. XX w., ale maszynopis gdzieś się zawieruszył i odnaleziono go dopiero niedawno. Autorami są Stanisław Staszewski – tata Kazika, bard, autor piosenek, m.in. słynnej „Celiny”, oraz Andrzej Bonarski – współautor scenariusza „Hydrozagadki” i autor książki o teatrze Jerzego Grotowskiego.

W „Czarnej Mańce” ożywiają przedwojenną Warszawę podłych spelunek i operowych lóż, ciemnych zaułków i ociekających luksusem pałaców; świat pijanych dorożkarzy, kawiarnianych bajader, wykolejonych poetów, cynicznych baronów, klezmerów, manikiurzystek o niepokojących biustach, handlarzy starzyzną, alfonsów, szopenfeldziarzy, nożowników, doliniarzy i całej reszty przestępczego areopagu.

Staszewski i Bonarski napisali swoją balladę w manierze filmowego scenariusza, którym docelowo miała być, łącząc naiwną prostotę formy z wykwintnym, lekko spatynowanym, słownikiem. Do książki dołączone są biogramy autorów: własnoręczny Bonarskiego i – pisany ręką syna Kazika – Staszewskiego. Pięknie wydana, ozdobiona reprodukcjami przedwojennych reklam, kolażami i grafikami w stylu art déco. Nie jest to oczywiście wielka literatura, raczej literacki żart. Lekkostrawny i uroczy. Rzecz dla koneserów.

Polecamy również