Pochodzi z Afryki Południowej i podobnie jak jego australijski krewny (cissus antarctica) jest rośliną łatwo w uprawie. Jego dekoracyjne listki pięknie połyskują, ponieważ tak jak łodyga pokryte są delikatnymi włoskami. Cissus rombolistny równie dobrze może być traktowany jako roślina pnąca, jak i uprawiana w wiszących pojemnikach. Wczesna wiosna wśród liści pojawiają się małe kwiatki, z których - podobnie jak się to ma w przypadku cissusa australijskiego - tworza się małe, niejadalne jagódki. 
Jasne lub półcieniste stanowisko. Przez cały rok najlepiej zapewnić roślinie temperaturę pokojową, w zimie nie spadającą poniżej 10 stopni C. 
Ziemia znormalizowana lub substrat torfowy, zmieszany z piaskiem i gliną. 
Bardzo ostrożne podlewanie. Zimą i latem w jasnym pomieszczeniu - umiarkowane, w ciemnym i chłodnym - bardzo oszczędne.
Od początku wegetacji do połowy sierpnia co tydzień nawożenie. 
Opadanie liści na skutek zbyt dużej ilości wody. Roślinę należy wtedy przyciąć, a wypuści nowe pędy. Plamy na liściach na skutek zbyt chłodnego stanowiska w zimie.