Wyd. Literackie Kraków 1977

Bogaty książę" jest próbą [...] szerszego spojrzenia, wyłamania się z ograniczającej autorkę konwencji bezpośredniego autobiografizmu - i dodajmy zaraz na wstępie - jest to próba udana. Zaskakuje nas pierwsza scena powieści - dopiero po chwili orientujemy się, że akcja ma miejsce ni mniej, ni więcej tylko... w niebie. Chwyt konstrukcyjny - by przez "rozmowy umarłych" objąć wzrokiem ich przeszłe ziemskie życie w sposób bardziej pełny i skończony - bardzo rzadko pojawia się na kartach współczesnej prozy, niemniej rodowód ma bardzo dostojny - występował nagminnie w antycznym prototypie powieści - satyrze menippejskiej..

Stron:336