ARTUR GROTTGER 1[zasłonięte]837-18 ŁUKASZEWICZ WYSTAWA 150 L

12-07-2012, 16:45
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.

Aktualna cena: 39.99 zł

Użytkownik inkastelacja

numer aukcji: 2442798257

Miejscowość Kraków

Koniec: 03-07-2012 19:54:51

PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
ARTUR GROTTGER
(1[zasłonięte]837-18)
opracował Piotr Łukaszewicz
Muzeum Narodowe we Wrocławiu Wrocław 1987
Informator do wystawy zorganizowanej w stupięćdziesięciolecie urodzin
i studwudziestą rocznicę śmierci artysty
Muzeum Narodowe we Wrocławiu: grudzień 1987 — luty 1988
Muzeum Narodowe w Krakowie: marzec — maj 1988.

PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)

AUTOR -
OPRACOWAŁ PIOTR ŁUKASZEWICZ

WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - MUZEUM NARODOWE WE WROCŁAWIU, WROCŁAW 1987
WYDANIE - 1
NAKŁAD - 1500 EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
DOBRY + JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, GŁÓWNIE PRZYTARCIA OPRAWY) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA, MIĘKKA

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 56, DOBREJ JAKOŚCI PAPIER ŻEBERKOWY
WYMIARY - 24 x 17 x 0,6 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,150 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA

KOSZT WYSYŁKI -
8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI, DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI.

ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU. (PREFEROWANYM JĘZYKIEM KONTAKTU POZA OCZYWIŚCIE POLSKIM JEST ANGIELSKI, MOŻNA OCZYWIŚCIE PRÓBOWAĆ KONTAKTU W SWOIM JĘZYKU NATYWNYM.)

I AGREE to SEND ITEMS ABROAD. The COST of DISPATCHING In SUCH CASE, IS ESTABLISH ACCORDING TO PRICE-LIST of POLISH POST OFFICE SEVERALLY And it IS DEPENDENT FROM WEIGHT of OBJECT. ( The PREFERRED LANGUAGE of CONTACT WITHOUT MENTIONING POLISH IS ENGLISH, BUT YOU CAN OBVIOUSLY TRY TO CONTACT ME IN YOUR NATIVE LANGUAGE.)

DODATKOWE INFORMACJE - W PRZYPADKU UŻYWANIA PRZEGLĄDARKI FIREFOX MOŻE WYSTĄPIĆ BŁĄD W POSTACI BRAKU CZĘŚCI TEKSTU LUB ZDJĘĆ, NIESTETY NARAZIE JEDYNYM ROZWIĄZANIEM JAKIE MOGĘ ZAPROPONOWAĆ TO UŻYCIE INTERNET EXPLORERA LUB WYSZUKIWARKI "OPERA", Z GÓRY PRZEPRASZAM ZA NIEDOGODNOŚCI.
PRZY OKAZJI PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.

SPIS TREŚCI LUB/I OPIS -

Wystawa pod patronatem Ministra Kultury i Sztuki Profesora Aleksandra Krawczuka
ARTUR GROTTGER
(1[zasłonięte]837-18)
opracował Piotr Łukaszewicz
Muzeum Narodowe we Wrocławiu Wrocław 1987
Informator do wystawy zorganizowanej w stupięćdziesięciolecie urodzin
i studwudziestą rocznicę śmierci artysty
Muzeum Narodowe we Wrocławiu: grudzień 1987 — luty 1988
Muzeum Narodowe w Krakowie: marzec — maj 1988.
W opracowaniu katalog dzieł wszystkich artysty.
Redaktor: Danuta Dziedzic
Opracowanie graficzne:
Julita Gielzak, Stanisław Sasak

Sztukę Artura Grottgera kształtowała w jej początkach tradycja kultury szlacheckiej. Ojciec artysty, sam malarz wykształcony w Wiedniu, choć nie wykraczający poza amatorstwo, zawodowo zajmujący się gospodarowaniem na kolejnych dzierżawach, czuł się członkiem posesjonackiego rodu. Wszczepił synowi rycerskie obyczaje, z zamiłowaniem do konia na czele, i gorący patriotyzm uczestnika powstania listopadowego. Ojcu też zawdzięcza! Artur pierwsze wskazówki artystyczne. Kolejny etap edukacji, rozpoczęty około 1850 r., to lwowska pracownia Jana Maszkowskiego, malarza skromnych możliwości, ale zarazem ognisko kulturalne niemałego znaczenia. Wyrosną w nim dwaj synowie Jana, rysownik Marceli i muzyk Rafał, towarzysze wczesnych lat wiedeńskich Grottgera. Równocześnie nawiązał Artur kontakty z niewiele od siebie starszym, ale już sławnym w ziemiańskich dworach portrecistą konia, Juliuszem Kossakiem. Okres krakowski — 1[zasłonięte]852-18 — poszerzył umiejętności artystyczne młodego malarza, nie tylko poprzez zajęcia w Szkole Sztuk Pięknych, ale też, może nawet bardziej, przez dyskusje i pracę w kręgu rówieśników-artystów. Należeli do nich, by wymienić tylko wybitniejszych, Andrzej Grabowski, Aleksander Kotsis i Jan Matejko. Grottger wówczas „szybko i z szykiem rysowały manierą francuskich chromolitografii. Ale same polskie tematy", pisał jego kolega Izydor Jabłoński. Nie było to zupeł-
scisłe. Obok wielu scen batalistycznych i wojskowo-rodzajo-
wych, zaczerpniętych z historii polskiej, zwłaszcza siedemnaste-
ulecia, ale też nowszej - 1[zasłonięte]830-18 roku, znalazły się
izy przywołujące współczesne zmagania uciemiężonych na-
rodów — Arabów z Magrebu i Czerkiesów. Były to nie tylko rysunki i akwarele, często także prace olejne. Malowane z dużą łatwością (która irytowała Matejkę), komponowane dynamicznie, choć według powtarzających się schematów, mieszczą się w tradycji malowanej gawędy w rodzaju Suchodolskiego, Antoniego Zaleskiego czy Kossaka.
Ukoronowaniem etapu studiów stał się, umożliwiony cesarskim stypendium, pobyt w Wiedniu. Dziesięć lat (od końca 1854 do połowy 1865) przeżytych w stolicy cesarstwa nie tylko dopełniło akademickiego wykształcenia artysty, ale też ukształtowało w sposób decydujący jego sztukę. Tak się złożyło, że na to dziesięciolecie przypadł początek doniosłych przemian oblicza miasta, prowadzących od biedermeierowskiej stolicy, ujętej w karby biurokratycznej trzeźwości „przedmarcowej" jeszcze epoki, do wielkiej europejskiej metropolii czasów historyzmu i secesji. Grottger znalazł w Wiedniu liczne środowisko artystyczne, odzwierciedlające wielonarodową mozaikę monarchii i poddane ogólnoeuropejskim trendom, choć ustępujące rangą innym dużym ośrodkom. Bogate zbiory sztuki i biblioteki, intensywne życie teatralne, muzyczne, dostarczały wielu przeżyć i różnorakich twórczych impulsów. Tradycja Nazareńczyków, biedermeierowska sentymentalna rodzajowość, póżnoromanty-czny symbolizm, teatralny historyzm i plenerystyczny realizm, składały się na zróżnicowany kształt sztuki wiedeńskiej lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XIX wieku. Grottger odznaczający się łatwością w nawiązywaniu kontaktów szybko wszedł w nowe środowisko i zyskał wielu przyjaciół wśród kolegów i znajomych, również spoza wiedeńskiej Polonii (Leopold Karl Miiller, Franz Laufberger, Siegmund 1'Allemand). Sympatie słowianofilskie, wyniesione zapewne ze Lwowa, sprawiły, że bliskie kontakty utrzymywał z Czechami (Julius Marak, Kareł Svoboda) oraz z współkraJanami — Ukraińcami (Kornyło Usty-janowycz).
Początkowo artysta kontynuował w Wiedniu dotychczasową tematykę wojskowo-rodzajową, sięgając tylko częściej — ze względów komercyjnych — do historii powszechnej, zwłaszcza niemieckiej (m. in. sceny z wojny trzydziestoletniej). Stojąca przed nim otworem kariera malarza austriackiego oręża, do jakiej namawiał go jego protektor i mecenas pułkownik hrabia
Pappenheim, nie pociągała go jednak. Nawet takat jaka stała się udziałem innego polskiego artysty, nieco starszego kolegi i przyjaciela Grottgera — Leopolda Loefflera. Swój popisowy akademicki obraz oparł Grottger na temacie austriacko-polskim: Spotkanie Leopolda I z Janem III pod Schwechat. Malował również i rysował portretowe główki przyjaciół i wiedeńskich dziewcząt, pełne humoru scenki rodzajowe, dekoracyjne winiety utrzymane w duchu pogodnego i sentymentalnego biedermeie-rowskiego realizmu.
Dopiero lata 1[zasłonięte]858-18 przynoszą decyzje i rozwiązania decydujące dla dalszej twórczości artysty. W 1858 powstaje pierwszy cykl, jeszcze akwarelowy, Szkoła szlachcica polskiego, w którym gawędziarska rodzajowość ujęta została w ramy moralizatorsko-patriotycznej opowieści. Zaraz potem pojawiają się dzieła odmienne, kartony rysunkowe o charakterze symbolicznym (Artysta i muza, tryptyk Wczoraj, Dziś i Jutro), inspirowane późnoromantycznym malarstwem wiedeńsko-monachijs-kiego malarza Moritza von Schwind. Udzielając rad Marcelemu Maszkowskiemu, w liście z 1858, ujawniał Grottger własne aspiracje do wielkich uniwersalnych tematów („zrobić w kartonie Wojnę — zrobić Artystę, szczęście-nieszczęście") i fascynację ,jodkrytą" dla siebie techniką („a karton zrobić jest coś tak przyjemnego, że tego nawet z obrazu malowaniem porównać nie można"). Odkrycie uroków „kartonu" nie było przypadkowe. Technika ta, powszechna w epoce osiemnastowiecznego, oświeceniowego klasycyzmu, łączyła się z tradycją sztuki wzniosłej, symbolicznej, o jakiej właśnie marzył artysta. W czasach współczesnych Grottgerowi technika ta miała jeszcze dodatkową wartość, którą brał on niewątpliwie pod uwagę: dawała się dobrze reprodukować, co w epoce rozpowszechnienia metod fotograficznych stwarzało szansę łatwego zbytu i wydatnego poszerzenia kręgu oddziaływania tworzonych dzieł.
Marzenia zrealizują się nie od razu. Na razie, w roku 1859 artysta związał się na dłużej z wiedeńskim zakładem ksylografi-cznym Rudolfa Waldheima. Lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku przyniosły w całej Europie gwałtowny rozwój czasopism ilustrowanych, zawierających obrazki „ku pouczeniu lub rozrywce", wykonane rozpowszechnioną wówczas techniką drzeworytu sztorcowego. Czasopisma takie zaczął w Wiedniu wydawać

Spis ilustracji

1. Autoportret, 1852 r. (?)
rysunek ołówkiem, Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. III r.a. 12673. Fot. MNK.
2. Folwark Zagóreczko koło Chodorowa. Fot. wg: Nasz Kraj, 1907
3. Autoportret w cylindrze, około 1855 r.
rysunek czarną kredką, Biblioteka Jagiellońska, nr inw. 1261. Fot. MNK.
4. W pracowni: Artur Grottger (przy sztalugach), Fryderyk Kallay (?), Leon Ostrowski, 1857 r. (?)
rysunek ołówkiem, Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. III r.a. 1579. Fot. MNK.
5. Marceli Maszkowski, Artur Grottger na balu
rysunek ołówkiem, Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem. Fot. Bibl. Ossolineum.
6. Z cyklu Przygody studenckie: Po balu (Artur Grottger, Rafał Maszkowski), 1857 r. rysunek ołówkiem, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. Rys. Poi. 5796. Fot. MNW.
7. Autoportret w stroju podróżnym, 1858 r. (?)
rysunek ołówkiem, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. Rys. Poi. 1260 a. Fot. MNW.
8. Autoportret przy sztalugach, 1858 r.
akwarela, Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. 308431. Fot. wg: Bołoz Antoniewicz, Grottger.
9. Przebieg choroby (autokarykatura), 1861 r.
rysunek piórkiem, Zbiory graficzne Akademie der bildenden Kiinste w Wiedniu, nr inw. 21582. Fot. E. Horvath, Wien.
10. Artur Grottger, około 1863 r.
- fotografia, Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem. Fot. Bibl. Ossolineum.
11. Artur Grottger, około 1863 r.
fotografia, Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem. Fot. Bibl. Ossolineum.
12. Heinrichshof, gdzie mieściła się ostatnia wiedeńska pracownia Grottgera. Fot. wg: Hevesi, Ósterreichische Kunst. ,
13. Autoportret, Wiedeń, 1865 r.
olej na płótnie, Muzeum Narodowe w Krakowie, depozyt Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu, nr inw. N.D. 2661. Fot. MNK.
14. Artur Grottger wśród artystów i literatów krakowskich, 27 stycznia 1865 r. fotografia Walerego Rzewuskiego. Fot. wg repr.
15. Artur Grottger z grupą kolegów we Lwowie: (od lewej) Konstanty Dzbański, Franciszek Tępa, Artur Grottger, Andrzej Grabowski (na ziemi), Aleksander Raczyński, Parys Filippi, Konstanty Macewicz, Karol Młodnicki (z albumem), 1866 r.
fotografia, Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem. Fot. MNK.
16. Autoportret na palecie, Sniatynka, grudzień 1865.
olej na desce, Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. N.I. 301998. Fot. MNK.
17. Stanisław Tarnowski, Dworek w Sniatynce koło Drohobycza, 1886 r. akwarela, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, nr inw. VIII-1775. Fot. MNWr.
18. Artur Grottger, Antoni Zaleski, dr Armatys, Andrzej Grabowski (z albumem Wandy Monne), 1866 r.
fotografia Hennera, Lwów, Archiwum Pawlikowskich na Koziricu w Zakopanem. Fot. Bibl. Ossolineum.
19. Portret Wandy Monne z cieniem Artura Grottgera, 1866 r.
rysunek kolorowymi kredkami, Muzeum Narodowe w Krakowie, nr inw. III r.a. 473. Fot. MNK.
20. Altana w Dyniskach, lato 1866 r.
akwarela, Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem. Fot. MNK.
21. Grottger przy pracy w Porębie koło Oświęcimia
(autokarykatura w liście do Wandy Monne z 2 września 1866), rysunek piórkiem, Archiwum" Pawlikowskich na Koziricu w Zakopanem. Fot. wg: Arthur i Wanda.
22. Artur Grottger, 1867 r.
fotografia przesłana z Paryża Wandzie Monne, Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem.Fot. MNK.
23. Mieszkanie Grottgera w Paryżu, przy Boulevard St. Michel 3
rysunek piórkiem w liście do Wandy Monne z 9 lutego 1867 r., Archiwum Pawlikowskich na Kozińcu w Zakopanem. Fot. wg: Arthur i Wanda.
24. Portret własny, 1867 r.
olej na płótnie, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. MP 325. Fot. MNW.
Na okładce: Artur Grottger
Ludzkości, rodzie Kaina (cykl Wojna, XI), 1867
rysunek kredką, gwasz, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, nr inw. VIT-11211
Prace- przy których nie podano autora są dziełem Artura Grottgera.

Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT

NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI