Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE

NUTY –AIDA OPERA W CZTERECH AKTACH VERDI

tytuł: „AIDA OPERA IN QUATRO ATTI DIANTONIO GHISLANZONI MUSICA DI GIUSEPPE VERDI. EDIZIONI COMPLETE.”,

rok wydania: Mediolan, Rzym, Neapol 1897 r.,
wydawnictwo: G. Ricordi & C.,
ilość stron: 289,
wymiary: 19,5 x 26,5 cm
okładka: twarda,

stan: dobry, stan tak jak na zdjęciach.

Nuty zawierają ex libris i wpis własnościowy Heleny Misky-Oleska.

Więcej na zdjęciach.

Helena Misky-Oleska wybitna śpiewaczka lwowska, jak pisała ówczesna prasa włoska o ”boskim głosie”.

Prezentowany na aukcji zbiór nut był wykorzystywany przez śpiewaczkę w jej pracy pedagogicznej. Zawiera on odręczne przypiski śpiewaczki i tłumaczenia włoskiego tekstu opery na język polski.

Perełka dla miłośników opery.

Wspaniała rzecz na prezent.

BIOGRAFIA

OLESKA Helena Jadwiga, właśc. H.J. Bulikowska, pseud. Elena Palmy, zamężna Misky (15 VII 1875 Lwów - 16 V 1969 Kraków), śpiewaczka. Akt zgonu podaje nieprawdziwą datę urodzenia 1885. Była córką Stanisława i Olgi Bulikowskich, żoną notariusza Aleksandra Misky'ego, matką śpiewaczki Felicji Misky. Głos kształciła w szkole śpiewu A i A. Souvestre'ów w Dreźnie. Debiutowała (pod pseud. E. Palmy) ok. 1900 w Teatro Comunale, śpiewała potem w Teatro San Carlo w Lizbonie oraz w Modenie i Mediolanie; prasa wł. pisała z entuzjazmem o jej "boskim głosie" (cyt. za J. Prosnakiem). Po wyjściu za mąż ok. 1901 zamieszkała we Lwowie, ale dopiero w sez. 1905/06 występo­wała w zespole opery T. Miejskiego (odtąd używała pseud. Oleska). Śpiewała partie: Amneris ("Aida"), Jadwigi ("Straszny dwór"), Ortrudy ("Lohengrin"), Mag­daleny ("Rigoletto") oraz Dalili ("Samson i Dalila") prezentując "jednolitą, doskonałą kreację, w której podziwiano muzykalność i głos, piękną grę, szlachetne, malownicze pozy" (F. Pajączkowski). W maju 1906 w Krakowie wzięła udział w koncercie kompozytorskim W. Żeleńskiego (wykonywała fragm. opery "Stara baśń"), zaś latem występowała tam gościnnie z zespołem opery lwowskiej. W sez. 1906/07 nadal była solistką opery lwowskiej. Na sez. 1907/08 została zaangażowana do opery warsz., gdzie wyróżniła się świetnym wykonaniem partii: Herodiady ("Salome"), Fryki ("Walkiria"), Królowej ("Hamlet"), Anioła ("Demon"), tyt. w "Carmen", Leonory ("Faworyta") i Ulryki ("Bal maskowy"); śpiewała w niej także wymienione wyżej partie lwowskie. Miała dobre warunki scen. i duży talent dram., piękny i dosko­nale wyszkolony mezzosopran o rozległej skali, śpiewała więc także sopranowe partie dram. np. Santuzza ("Rycerskość wieśniacza"), Laura ("Gioconda"). Na pocz. 1909 śpiewała gościnnie w operze lwow.; potem występowała tam rzadko (podobno na skutek zatargów z L. Hellerem), np. w 1911 śpiewała Brunhildę ("Zmierzch bogów"). W 1907-10 występowała regularnie na koncertach Filharmonii Warsz., a w sez. 1909/10 także w warsz. T. Wiel­kim. W październiku 1910 otworzyła we Lwowie szkołę śpiewu. Po 1912 zrezygnowała z kariery scen. i zajęła się wyłącznie pracą pedagogiczną. Jej mieszkanie we Lwowie było miejscem spotkań to­warzyskich i artyst. wybitnych pol. śpiewaków, mu­zyków i młodych adeptów sztuki wokalnej. Po 1945 uczyła śpiewu w Krakowie. Jej wychowankiem był min. A. Hiolski.

Według: http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/41604.html