Nominacje:

Nagroda im. Reymonta 2010

Finał Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus (za 2009 rok)

Nagroda Literacka GDYNIA

Nagroda Literacka NIKE

   Wojciech Albiński. Pisarz i podróżnik. Jedna z najbardziej intrygujących postaci polskiej literatury ostatnich lat. Ryszard Kapuściński powiedział o nim: Czerpie z własnego, pasjonującego życia - dlatego mu wierzymy.

    Chłopcy bawią się w dymie znad Warszawy ogarniętej powstaniem. Niemieccy oficerowie z niewiadomych powodów ratują z łapanki kaleką dziewczynkę. Roześmiani włoscy żołnierze jadą na front wschodni - i wracają z niego, milczący, spuchnięci z głodu, pięć lat po zakończeniu wojny. Z umiłowaniem szczegółu, znanym z wcześniejszych tomów opowiadań, z dystansem wobec narodowych mitów i klisz, Wojciech Albiński opowiada o codziennym życiu pod niemiecką okupacją. Ogląda je oczami kilkuletniego chłopca, mieszkańca podwarszawskich Włoch.

  Włochy administracyjnie nie należały do Warszawy - wspomina autor. - Oddzielała nas od stolicy cienka linia widoczna tylko na mapie. Dowódcy AK z naszego rejonu ocenili sytuację zgodnie ze swoim wojskowym przygotowaniem i nie dali sygnału do powstania. Z dachów patrzyliśmy na walczące miasto. Niemcy także zachowywali się spokojnie, na podpalanie budynków było miejsce pięćset metrów dalej.

O pisarstwie Wojciecha Albińskiego:

Jest spostrzegawczy, ma poczucie humoru, na dodatek jest świetnym narratorem, o co w polskiej prozie niełatwo.

Krzysztof Krauze

Wojtek Albiński to w polskiej literaturze zjawisko niezwykłe. Uniwersalny, rozpoznawalny na świecie pisarz, mówiący o sprawach ogólnoludzkich.

Joanna Kos - Krauze