[Ze wstępu Autora:] Kiedy w tej słynnej książce, jednej z najsłynniejszych, jakie przechowuje
nasza cywilizacja, w rozważaniach o tajemniczej naturze czasu czytamy (XI 20),
iż istnieją trzy jego dziedziny, "obecność rzeczy minionych, obecność rzeczy teraźniejszych,
obecność rzeczy przyszłych", może nam zaświtać myśl o tym, że w strefie, do której należą
Wyznania, owe trzy dziedziny są w szczególny sposób zjednoczone. Strefą tą jest trwała,
nieprzemijająca dziedzina literatury prawdziwie klasycznej. Właściwa nam tradycja kultury
polega na tym, że istnieje pewna liczba dzieł, które stale nam towarzyszą i są dla nas zawsze
obecne, jakiekolwiek by ogromne fale czasu z przyszłości przetoczyły się
– poprzez teraźniejszość – ku przyszłości i w nią zapadły.