Z recenzji o. Jacka Salija:
Spośród licznych dzieł biblijnych św. Tomasza polskiego wydania doczekał się jedynie Wykład listu do Rzymian. Zatem publikacja następnego dzieła tego najwybitniejszego- obok świętego Augustyna- myśliciela chrześcijaństwa zachodniego byłaby ważnym krokiem w usuwaniu wstydliwej luki w polskiej kulturze religijnej. (...).
Dzieło stanowi wzorcowy przykład zastosowania średniowiecznej metodologii biblijnej, zapoczątkowanej przez Hugona z Saint- Cher, do której wypracowania istotnie przyczynił się sam święty Tomasz. Metoda ta polegała na rozpoczynaniu egzegezy od wnikliwego ustalenia kontekstu. Pierwszym zadaniem egzegety- w myśl tej metodologii- jest bowiem szukanie tego co było zamysłem natchnionego autora i dopiero na tej podstawie egzegecie wolno szukać sensu duchowego. Nakładając tak wyraźny rygor na poszukiwania w Piśmie Świętym sensów wychodzących poza sens dosłowny, święty Tomasz stał się jednym z najważniejszych prekursorów nowożytnej egzegezy w biblistyce.